Yapay zeka ve mimari, sanatsal bir ortaklık içerisinde buluşabilir mi? Bu tartışmalı konu, Fabian Freytag'ın Midjourney aracılığıyla ortaya koyduğu mimari tasarımlarıyla gündeme geliyor. Yapay zeka, hayal gücünün ötesinde işlevsel ve estetik tasarımlar üretebiliyor mu yoksa bu, insan dehası için bir tehdit mi oluşturuyor? Architectural Digest Almanya, Kasım sayısında işte tam olarak bu soruları konu almış.

Derginin kapağında yer alan "Gerçeküstü Güzellik" başlıklı sayı, Fabian Freytag'ın yapay zeka tarafından oluşturulan tasarımlarıyla dikkat çekiyor. Yeşilliğin içerisinde yer alan modern görünüşlü yaşam alanı, derginin kapağında adeta canlı bir fotoğrafmışçasına yer almış. Dergi aynı zamanda, Freytag'ın metin bazlı yapay zeka kullanarak ortaya çıkardığı eserleri ve YZ konusundaki görüşlerini içeren bir röportaja da ev sahipliği yapıyor.

Sergei Tchoban ile yapılan sohbet, bu teknolojinin mimari dünyasındaki rolünü ve etkileşimini aydınlatarak, gelecekteki tasarım trendlerine ışık tutuyor. Bu sayede yapay zekanın, insan yaratıcılığına nasıl bir katkı sağlayabileceği konusunda önemli bir perspektif sunuluyor. Yapay zekanın sanatla olan çelişkili ve tartışmalı bağı, mimarlar tarafından yeniden yorumlanıyor.

Dergide Fabian Freytag, postmodernizmden bu yana herhangi bir sanatsal akıma bağlanılamadığını söylüyor ve yapay zekanın bu konuda yeni bir milat olabileceğini belirtiyor.

Yapay zekanın sanat ile buluşması konusunda oldukça farklı yorumlar var elbette. Bazıları kolaycılık olduğunu ve sanatçılığa zarar verdiğini iddia etse de yapay zekanın faydalarından yararlanmanın sanata herhangi bir zarar vermeyeceğini, aksine hayatımızı kolaylaştıracağını söylediği de bir gerçek.

Örneğin Penny Black Interiors’un tasarımcısı Stewart Horner, yapay zeka hakkında Gray Magazine’e verdiği röportajda bu tür araçların, konseptleri yeniden yorumlayarak tasarımcılara ilham kaynağı olabileceğini söylüyor. Özellikle ürün tasarımları konusunda fikir yaratmak ve tasarımcının aklındaki görüntüyü kağıda dökebilmek konusunda yardımcı olabileceğini savunan Stewart Horner, tasarımcılar için güncel teknolojinin bir sonuçtan ziyade bir araç olabileceğini belirtiyor.

Amerika Mimarlar Enstitüsü’nün (AIA) yaptığı bir araştırmaya göre mimarlık firmalarının %70’i bu tür teknolojik programlardan faydalanmak konusunda adımlar atıyor. Yine aynı araştırmadan edinilen verilere göre ortak fikir şu yönde: Mimarlık gibi alanlarda yapay zeka, sanatçının yerine geçmektense ona kolaylık sağlayacak.  

Öte yandan Architecture in the Age of Artificial Intelligence isimli kitabın yazarı Neil Leach, yapay zekanın zaten tutunmakta zorlanan bir mesleğe vurulabilecek son darbe olabileceğini söylüyor. Biz fark etmeden teknolojinin çoktan tasarım dünyasını şekillendirmeye başladığını belirten Leach için bu teknoloji, bizim sanat anlayışımızı gelecekte de şimdiden yaptığı gibi şekillendirmeye devam edecek.

Benzer şekilde endişelere sahip olan Foster + Partners ekibinden Martha Tsigkari, bilginin “her şey” olduğunu ve Midjourney gibi uygulamaların elde ettiği bilgilerin nereden geldiğinin belli olmamasının tehlike teşkil edebileceğini söylüyor. Eğer kullanılan teknolojinin hangi bilgiler kullanılarak eğitildiği belli değilse bu, bizim için kötü sonuçlar doğurabilir diyor.

Midjourney, DALL-E, Stable Diffusion gibi görsel odaklı yapay zeka programları her geçen gün gelişiyor ve gerçeğe çok yakın, gerçekleştirmesi mümkün sonuçlar üretiyor. Bu programların ürettiği tasarımların kime ait olması gerektiği, telif hakları ve eser hırsızlığı yapıp yapmaması gibi problemler ise hala tartışma konusu.

Buna rağmen Architectural Digest gibi bir derginin yapay zeka tasarımlarına kapakta yer verecek kadar meşru görmesi, bize gelecek konusunda işaretler sunuyor gibi. Bakalım yapay zeka, sahiden de Fabian Freytag’ın belirttiği gibi yeni bir sanat akımının yerini tutacak mı yoksa birkaç sene içerisinde unutulup gidecek mi? Bütün bunları elbette ki zaman gösterecek.