Öte yandan Architecture in the Age of Artificial Intelligence isimli kitabın yazarı Neil Leach, yapay zekanın zaten tutunmakta zorlanan bir mesleğe vurulabilecek son darbe olabileceğini söylüyor. Biz fark etmeden teknolojinin çoktan tasarım dünyasını şekillendirmeye başladığını belirten Leach için bu teknoloji, bizim sanat anlayışımızı gelecekte de şimdiden yaptığı gibi şekillendirmeye devam edecek.

Benzer şekilde endişelere sahip olan Foster + Partners ekibinden Martha Tsigkari, bilginin “her şey” olduğunu ve Midjourney gibi uygulamaların elde ettiği bilgilerin nereden geldiğinin belli olmamasının tehlike teşkil edebileceğini söylüyor. Eğer kullanılan teknolojinin hangi bilgiler kullanılarak eğitildiği belli değilse bu, bizim için kötü sonuçlar doğurabilir diyor.

Midjourney, DALL-E, Stable Diffusion gibi görsel odaklı yapay zeka programları her geçen gün gelişiyor ve gerçeğe çok yakın, gerçekleştirmesi mümkün sonuçlar üretiyor. Bu programların ürettiği tasarımların kime ait olması gerektiği, telif hakları ve eser hırsızlığı yapıp yapmaması gibi problemler ise hala tartışma konusu.

Buna rağmen Architectural Digest gibi bir derginin yapay zeka tasarımlarına kapakta yer verecek kadar meşru görmesi, bize gelecek konusunda işaretler sunuyor gibi. Bakalım yapay zeka, sahiden de Fabian Freytag’ın belirttiği gibi yeni bir sanat akımının yerini tutacak mı yoksa birkaç sene içerisinde unutulup gidecek mi? Bütün bunları elbette ki zaman gösterecek.